MESNEVİ’DEN BİR HİKÂYE, YUNUS EMRE’DEN BİR ŞİİR
...
POST ELDEN GİDER
Bir adam, bir caddede olanca gücüyle koşuyormuş. Biri sormuş:
“Niye kaçıyorsun? Benzin uçuk… Bir şey mi var?”
Adam:
“Duymadın mı? Şehrin sultanını eğlendirmek için, çarşıda pazarda ne kadar eşek varsa topluyorlar. Sonra da kesip postuna saman dolduruyorlar…”
“İyi ama sana ne? Sen eşek değilsin ki…”
“Evet, eşek değilim. Bunu ben de biliyorum. Biliyorum ama, sultanın adamları bu işe öyle bir girişmişler, kendilerini bu işe öyle vermişler ki ben onlara eşek olmadığımı anlatıncaya kadar, post elden gider…”
MESNEVİ: Kim benliğinden kurtulursa bütün benlikler onun olur.Kendisine dost olmadığı için herkese dost kesilir. Nakışsız bir ayna haline gelir, değer kazanır. Çünkü bütün nakışları aksettirir. (1)
YUNUS EMRE’DEN BİR
ŞİİR
Bir kez gönül yıktın ise
Bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi,
Elin yüzün yumaz değil
Hani erenler geldi geçti
Bunlar yurdu kaldı göçtü
Pervaz urup Hakk’a uçtu
Hümâ kuşudur kaz değil
Yol odur ki Hakk’a vara
Göz oldur ki Hakk’ı göre
Er oldur ki alçakta dura
Yüceden bakan göz değil
Doğru yola gittin ise
Er eteğin tuttun ise
Bir hayır dua ettin ise
Birine bindir az değil
Yunus bu sözleri çatar
Sanki balı yağa katar
Halka mata’ların satar
Yükü cevherdir tuz değil (2)
____________________________________________________________
(1) MEVLÂNA MESNEVİ’DEN HİKÂYELER / MEHMET ÖNDER
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları- 1971
(2) YUNUS EMRE GÜLDESTE / Sevgi GÖKDEMİR- Ayvaz GÖKDEMİR
Kültür Bakanlığı Yayınları-1990
YAZIYA YORUM KAT
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.