Arb. Av. Hamit Serdar Yılmaz

Arb. Av. Hamit Serdar Yılmaz

Acınası bir hal…

...

Lise talebelerinin o tekmesi hala gündemdeki yerini koruyor. Bu ülkenin gençliğinin zihninin, fikrinin, bakışının ne halde olduğunu gösterir, ağlanılacak, ibretlik bir resimdi, tam da zamların tufan olup yağdığı bir dönemde, bu görüntülerin çıkması. Kimse demesin öyle büyük bir eğitim camiasında çok münferit bir olay diye. Hele de utanmadan çıkıp medyada devamı gelecek kabilinden açıklama yapmaktan çekinmeyen yetkililer. Bir kibrit de münferiden ormanı yakmaya muktedirdir. Yakılan ormanı ihya için ise yıllara ihtiyaç olur.

Esasında o tekme muktedir olamayanlaradır. Bir yerlere uşaklık yapanlaradır. Herkes o çocuklardan önce kendisine geçerli bir bahane bulsun. Suç, o çocuklar kadar, o çocukları kendi değerlerine bile saygı göstermekten uzak yetiştirilmesine vesile olanlarındır. Yıllarca dini bir afyon gibi kullanıp milleti dinsiz yapanlarındır. Çalıyorsa da çalışıyor diyenlerindir. Çalıyorsa da dinimiz için çalıyor diyenlerindir. Zulüm kendinden olunca görmeyenlerindir. Bir makarnaya, bir torba kömüre, başkalarının hakkıyken, hak yiyerek yerleştiği işte haram maaşlarla geçinip, geleceğini haramla satanlarındır. Bunlar haramla aldıkları geleceklerinde helalle iş yapacaklar öyle mi?

Lakin bizler düşünemezdik, aklımıza gelmezdi, bir gün en büyük darbenin, asıl darbenin sözde Müslümanlar tarafından İslam’a yapıldığını göreceğimiz…

İşte o tekme olan resim aslında sadece Kur’an’a atılmış bir tekme resmi değildi. O tekme 21 yıldır İslam’ın içini boşaltan sahte Müslümanların kafasına bir balyozdu. İslam’ın ardına sığınıp elindeki her türlü yetkiyle her türlü riyakarlığı yapan sahte Müslümanlara bir taştı. Sahip olduğu güçle her türlü zulmü kendisine hak gören zihniyetin suratına tokattı. Bulduğu zayıfları ezen, güçlüyü haklı, haklıyı güçsüz gören güç sahiplerine bir meydan okumaydı. Teoride dindar tatbikatta kindar yetiştirilmiş bir neslin pervasızlığıydı. Adalete susamış bir ülkenin adaletsizliğineydi. Çökmüş eğitim sistemineydi. Batmış ekonomisineydi. Bilmem kaç yerden aldığı maaşla kendini adam zannedenlereydi.

O tekme sessizliğimizeydi. İflah olmaz enaniyetimizeydi. Terk edilmiş maneviyatımızaydı. Başıboş bırakılmış gençliğimizeydi. Bilmem hangi törenlerde boy boy verilen resimlereydi. Diplomayı herşey gören anne-babalaraydı. Namaz kıldırma memurluğu vazifesinden imam-hatipliğe terfi edemeyenlereydi. Minbere çıktığında makamı kaybetmemek için, yeri değiştirilmemesi için kendisine söylenmesini istediği ayetten başkasını söyleyemeyenlereydi. Sadece işine gelen ayetleri söyleyenlereydi. Kur’an’ı, İslam’ı, Hz. Muhammed (sav)’i sevdiremeyenlereydi. Kendisinden başkasını düşünmeyenlereydi. Memuriyetimden olurum, çocuğu işten atarlar, yükselemem, atanamam, diyenlereydi. İtibardan tasarruf yapmayanların itibarlarınaydı. Vakıfla, dernekle ya da doğrudan bu milletin hakkını yiyenlereydi. Midelerini haramla, dilini yalanla, elini kanla, makamını parayla dolduranlaraydı. Bu gençliği uyuşturucuya, alkole, sigaraya müptela edenlereydi. Sığındıkları parlak üniformaların, yaldızlı cübbelerin ardında istediğini yapabileceklerini sananlaraydı.

O tekme ürkekliğimize ve korkaklığımızaydı. Allah yerine koyduklarımızaydı. Bu asrın modern putlarınaydı. Hakikati konuşmaktan korkanlaraydı. Allah’tan başkasından korkanlaraydı. Çürümüş bir toplumaydı. Yalan ağzına yuva yapmışlaraydı. Laf ebeliğinden başka marifeti olmayanlaraydı. Evet, o talebelerce yapılan hukuken suçtur. Ama aynı zamanda o resim bir durumun tespiti, bir halin yansımasıdır. Çünkü o Kur’an ölülerden çok diriler için gelmiştir. İnsanlar dirilsin diye gelen kitap, 21 yılda böyle ayağa düşürülmemeliydi.

Halbuki bir milletin asıl gücü imanlı evlatlarıydı. Öyle biliyorduk, öyle öğrenmiştik. Çünkü bu milletin kazandığı bütün savaşlarında silahtan daha çok imanı vardı.

Şimdi ise acınası bir hal. Bir milletin evlatları bir asır önce 14-15 yaşında cephelerde vatanı için kanı toprağa düşmüş çocuklarından, kitabına tekme atan çocuklarına nasıl evrilebilirlerdi ki? Yoksa sadece paramız, pulumuz, madenlerimiz, geleceğimiz değil imanımızda mı çalındı? Gençliğimizde mi çalındı?

Etiketler :
, , , , ,
Diğer Yazıları

YAZIYA YORUM KAT

UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
0 Yorum