Halinden memnun olanlar neye göre memnunsa, ihtiyaçlar da ona göre şekilleniyor.

Sağlıklı ve hali vakti yerinde olmanın hiçbir zaman yetmemesi bu yüzden sanırım.

Güvende olmak da hemen herkesin sahip olduğu bir ihtiyaç eğer ruhu macera istemiyorsa...

Asıl konumuz farkında olmadığımız ve almayı bilmediğimiz ihtiyaçlarımız...

Öncelikle onaylanma ihtiyacından bahsetmek uygun olacaktır çünkü bazen her şeyin ötesine geçebiliyor. Bu öyle bir ihtiyaç ki, hayatınız boyunca bağımlı ya da öz güvenli olmanız ve başarı düzeyiniz işte burada çözümleniyor.

Onaylanan, takdir edilen kişi başarı anlamında desteklendiği için daha önde bitiriyor yarışı. Psikolojik boyutu benim alanım olmasa da ben sosyal açıdan onaylanmanın ve takdirin gelişim ve başarı açısından çok faydalı olduğunu söyleyebilirim.

Daha benim alanım olan özel hayat konusu ise, çoğu kişinin birbirinden esirgedikleri ile dolu...

…

Sevgiyi göstermemek, aç bırakmak gibidir.

Sevme ve sevilme ihtiyacı bedensel ve ruhsal bütünlüğün korunması açısından gerekli. Dünyaya geldiğimiz andan itibaren sahip olduğumuz çok kıymetli bir hak aslında. Çiftler arasında kişisel çıkarlar ve bencillik söz konusu olduğunda göz ardı edilse de, sevme ve sevilme ihtiyacını karşılamak yazılı olmayan kurallar arasında birinci sıradadır. Çünkü çiftleri birleştirici ana unsur sevgidir. Herkesin sevgi anlayışı aynı değildir ama evrensel ve içgüdüsel olarak oluşmuş bazı ana unsurları vardır sevginin. Bir de olmaması gereken unsurlar vardır ve en olmaması gereken de yüksek sesle konuşmak, hakaret etmek ve görmezden gelmektir. Sevgi amacıyla birleşen iki insanın birbirini yaralaması kimden nasıl öğrenilmiş olabilir?

…

Soru sorma ihtiyacı benim en sevdiğim...

Elbette soru sorma özgürlüğümüz var fakat cevap alamadığımızdabu ihtiyaç içimizde büyüyor, sohbete hasret kalıyoruz, tatmin edici ilişkiler yaşayamıyoruz. Soru sormak, anlama ve anlaşılma ihtiyacı anlamına geliyor. Bazen merak veya teyit gereği olabiliyor. İstediğiniz sorudan başlayabilirsiniz, yeter ki dikkatle yanıtlayın...

Bembeyaz bir sayfa olarak doğuyoruz, o kadar çizik ve karalama oluyor ki üzerimizde, her gelen bir şeyler yazıyor. Kafamız zaman geçtikçe karışıyor. Doğrularımız sürekli değişiyor, değişmediğinde de geride kalıyoruz.

Sayfa bizim değil mi? Hayat bizim değil mi? Aşk bizim değil mi?

İnsan olmanın ötesinde soluğu alacağımız yer kendi huzurumuz ise ne çekiyor bizi yakamızdan da biz görmezden geliyoruz ihtiyaçlarımızı?

Sevmek ve sevilmek...

Onaylanmak ve takdir edilmek...

Anlamak ve anlaşılmak...

Konuşmak, sarılmak, övgüler...

Hepsi olmalı, bir tanesini bile feda edemeyiz. Hepsi olduğunda gerçekleştireceğiz kendimizi.