Nurcihan Kadıoğlu Tüm Haberleri

Kalp hastalığı risklerinin nesiller boyunca nasıl aktarıldığını inceleyen Muchira, "Babalar, sağlıklı davranışların modellenmesinde büyük rol oynayacaklarını bilmeliler" dedi.

Boston'daki Harvard Tıp Okulu'nda pediatri yardımcı doçenti olan çocuk doktoru Dr. Michael Yogman, bir babanın etkisinin benzersiz olduğunu, bir annenin rolünü tamamladığını ancak gereksiz olmadığını söyledi.

Yogman, babaların rolleri üzerine 2016 Amerikan Pediatri Akademisi raporunun başyazarıydı. Yogman'a göre anneler hala çocuk bakımının çoğunu halletse de, babalar her zamankinden daha fazla ilgili ve çocuklarının nasıl yemek yedikleri, egzersiz yaptıkları ve oynadıkları üzerinde büyük etkileri var.

Yogman ve Muchira, babaların çocuklarının sağlığını nasıl şekillendirdiği hakkında şunları söyledi:

BİYOLOJİNİN ÖTESİNE GEÇİYOR

Yogman, babaları tartışırken, "hepsi biyolojik baba olmayan, oldukça çeşitli erkek bakıcılardan bahsediyoruz" dedi.

Evlat edinen babalar, üvey babalar ve ikamet etmeyen babaların hepsi sayılır. İki kızı ve iki torunu olan Yoğman, "Dedeleri de ihmal etmemeliyiz" dedi.

Muchira, çocukların ebeveynlerinden davranışları alma şeklinin karmaşık olduğunu söyledi. Ancak genel olarak, kardiyovasküler hastalık dahil olmak üzere kronik hastalık riskinin çoğu genetik değildir. Riskin büyük bir kısmı, bir çocuğun nerede büyüdüğü ve ne yediği gibi faktörlerin yanı sıra eğitim ve diğer sosyoekonomik faktörlerden kaynaklanır.

Muchira, "Bütün bunlar bir araya geldiğinde, kardiyovasküler hastalık üzerinde sadece kalıtımdan daha yüksek bir etkiye sahip olacaktır." dedi.

Anne adayları, doğumdan önce, vücudu gelişmekte olan çocuğu desteklerken baskın bir etkiye sahiptir. Ancak Yogman, babalar ne kadar erken dahil olursa, hamilelik sonucunun o kadar iyi olduğunu söyledi.

2021'de birlikte yazdığı bir rapor, bir babanın hamilelik sırasındaki katılımını daha yüksek doğum öncesi bakım olasılığı ve annenin daha az sigara içmesi ile ilişkilendiren araştırmalara atıfta bulundu.

Bir babanın bebeklerle oyun tarzı bir anneninkinden farklı olabilir. Babalar daha fazla vurma oyunları yapabilir ve bacakları daha fazla bisiklete binebilir ve muhtemelen bebeklerini daha fazla havaya fırlatırlar. Araştırmalar, çocuklar 18 ila 24 aylıkken, babaların daha fazla itiş kakış oyunu oynadığını ve bunun çocukların daha bağımsız olmasına, daha iyi duygusal kontrol geliştirmesine ve davranış sorunlarını azaltmasına yardımcı olabileceğini söylüyor.

ROL MODEL OLMAK ÖNEMLİ

Yogman, bir baba fitness ile ilgili sağlıklı davranışlarda bulunduğunda, hatta yemek masasında telefondan uzak durduğunda, modelin aileye nüfuz edebileceğini söyleyerek "Bu yaşam tarzı sorunlarının çoğu, sağlık için gerçekten çok önemlidir." dedi.

Muchira'nın araştırması, ebeveynlerin yaşam tarzlarının bir ömür boyunca kolesterol, kan basıncı, kan şekeri, sigara ve vücut kitle indeksi gibi kardiyovasküler sağlık risk faktörlerini nasıl etkileyebileceğini inceledi. Annelerin hamilelik dönemindeki etkisinden dolayı yıllar geçtikçe babalara göre daha güçlü bir etkiye sahip olduklarını söyledi. Ancak araştırma, bir babanın kardiyovasküler sağlığı ne kadar iyiyse, çocukları için kalp hastalığı ve felç riskinin o kadar düşük olduğunu gösteriyor.

Muchira, bir ebeveynin yaptıkları ile çocuklarının sağlığı arasındaki bağlantıların hemen belli olmadığını söyledi. Ancak arterlerin sertleşmesi gibi sorunlar doğumdan önce bile başlayabilir ve çalışmasında, bir ebeveynin yaşam tarzının yavrularının sağlığı ile 50 yıldan daha uzun bir süre sonra ilişkili olduğunu göstermiştir.

Muchira, ebeveynlerin, sağlıklı ve sağlıksız davranışları nasıl modelledikleri nedeniyle bu uzun süreli etkiye sahip olduklarını söyledi. Bir baba çocuğu yürüyüşe çıkarırsa, o çocuk yürüyüşlerden zevk almayı öğrenebilir. Bir baba sağlıklı beslenmeyi teşvik ederse, bir çocuk da bundan öğrenebilir. Araştırmalar, aktif olan babaların çocuklarının kendilerinin de aktif olma ihtimalinin daha yüksek olduğunu göstermiştir.

4 yaşında bir kız çocuğu ve 8 aylık bir erkek çocuk babası olan Muchira, kendi modelleme ve yönlendirmesinin çocuklarını her zaman göremediği şekillerde etkilediğinin farkındadır ve büyüdükleri zamanlar olacağını bilir. Onun tavsiyesini görmezden gelebilecekleri zaman kadar. Ancak, ebeveynlerinin onlara şekerli yiyeceklerden kaçınmayı öğrettiği zamanı canlı bir şekilde hatırlayan ve bugün seçim yaparken hala bu dersi düşünen eski bir arkadaşını düşünüyor.

Muchira, bir çocuk veya gencin her zaman iyi bilgilendirilmiş bir yetişkin gibi yemek yemeyebileceğini söyledi. "Ama mesele şu ki, biliyorlar. Ve bir kez bildiklerinde, bilmeyen birinden çok farklı."

Ancak Muchira, bazı şeylerin babanın kontrolünde olmadığını vurguladı. Ailenin yiyecek alacak parası yoksa bir baba sağlıklı beslenmeyi modelleyemez ve yapacak güvenli bir yer yoksa çocukları yürüyüşe çıkaramaz.

BABALAR TOKSİK STRESE KARŞI TAMPON GÖREVİ GÖREBİLİR

Çocukluk sıkıntıları ve uzun süreli stres, birden fazla sağlık ve psikolojik soruna yol açabilir. Yogman, ancak destekleyici, güvene dayalı bir ilişkinin bile ona karşı tampon görevi görmek için uzun bir yol kat edebileceğini söyledi. Araştırmacılar, örneğin, bir anne doğum sonrası depresyon geçirdiğinde, sağlıklı bir babanın katılımının "çocuk için son derece uyumlu ve koruyucu olabileceğini" göstermiştir.

Düşük gelirli Hispanik göçmen aileler arasında yapılan diğer araştırmalar, bir baba bir bebeğin bakımıyla uğraştığında, çocuğun daha sonra stresle ilgili hormon düzeylerinin daha düşük olduğunu ve 8 veya 9 yaşındakiler olarak hafıza testlerinde daha iyi performans gösterdiğini gösterdi.

Muchira, babaların çocukların egzersiz yaparak veya sadece birlikte vakit geçirerek streslerini yönetmelerine yardımcı olabileceğini söyledi. "Bu tür alışkanlıklar, çocuklara hastalık riskinin bulaşma mekanizmalarından bazılarını azaltacak olan vücuttaki sağlıklı kimyasalları serbest bırakır" dedi.

BİR BABANIN YAPMASI GEREKENLER

Muchira, bir çocuğa ne yapacağını söylemek yeterli değil diyerek şu açıklamalarda bulunuyor, "Yaptıkları şeyi neden yaptıklarını da bilmeleri gerekiyor. Eğer ebeveynler çocukların haberi olmadan bir şeyler yapıyorsa, o zaman çocuklar bunu yapmanın amacını anlamayacaktır."

Bu, bir babanın kendi kalp sayılarını (VKİ, kan basıncı ve kolesterol) ve diğer risk faktörlerini anlaması gerektiği anlamına gelir. Muchira, "Babanın bunları çocuklara iletebilmesi için bunları bilmesi gerekecek" dedi.

Yogman, babaların da tüm aileyi etkileyebilecek doğum sonrası depresyondan muzdarip olabileceklerinin farkında olmaları gerektiğini söyledi. Çocuklarının pediatri ziyaretlerinde aktif katılımcılar olmalıdırlar. (AAP raporu, geleneksel olarak annelerle iletişimi vurgulayan çocuk doktorlarının babalara karşı daha sıcak davranmaları gerektiğini söylüyor.)

BABALAR, HER ZAMAN EN İYİSİNİ BİLMESE DE SORUN DEĞİL

Yogman, "Mükemmel ebeveynlik diye bir şey yoktur" dedi. "Hepimiz her türlü zayıflık ve ihlalden suçluyuz."

Suçluluk ve imkansız standartların kimseye faydası yok, dedi. Ama bir babanın amacının elinden geleni yapmak olduğunu söyledi. "Çocuklarınızın sizden daha iyisini yapmasını istiyorsunuz."

Muchira, bir çocuğun kalp hastalığına yakalanmasını önlemenin mümkün olmayabileceğini söyledi. Ancak sağlıklı değerleri aşılamak, onsuz yaşadıkları süreyi uzatabilir. "Hayattan daha uzun süre zevk alabilmelerini istiyoruz."